Vannacht heb ik uren wakker gelegen. Dat had ik kunnen weten. Ik wist het eigenlijk ook wel. Niet voor niets was ik nog even wat gaan lezen voordat ik ging slapen. Maar dat heeft niet mogen baten. De hele film van de avond speelde zich meerdere malen in mijn hoofd af. Geen film met een slechte afloop. Helemaal niet. Juist niet, kan ik beter zeggen. Want er waren van de 27 kinderen toch ruim 23 ouders aanwezig. Een geweldige opkomst. Er werd geinteresseerd geluisterd. Vragen gesteld. Ruimte gegeven om te vertellen en uit te leggen. Contact gemaakt. Maar de impact van deze inspanning was dusdanig groot, dat mijn hoofd erover bleef malen.
Nu, een dagje later, kan ik met plezier terugkijken op een vruchtbare informatieavond. Contact met ouders is iets dat ik steeds meer ben gaan waarderen. Vond ik het vroeger een bijzaak, later een verplichting, vind ik het nu een noodzaak. Een jaar lang wordt een groep kinderen aan je toevertrouwd. Maar die kinderen zitten maar 5,5 uur per dag bij mij. Goed contact met ouders over het wel en wee, een gedeelde zorg, is iets wat ik nu nastreef. En ik ervaar dat dit ook positief uitwerkt. Ik pak veel eerder de telefoon dan vijf jaar geleden. Maar weet nu ook meer. En meer weten, is meer begrijpen. Een goede, zinvolle avond dus, gisteravond. Daar heb ik een nachtje malen wel voor over.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten