Na een week groep 8 te hebben gedraaid, was het ook weer prettig om vandaag met mijn eigen groep te kunnen werken. Bijna de eerste vraag die werd gesteld was: 'Gaan we vandaag de groepjes veranderen?' De afspraak was namelijk dat vorige week te doen, maar ja, toen stond ik voor groep 8. Na een rustige start met de weekendverhalen, kwamen de nieuwe groepjes aan bod. Achterop het bord had ik mijn voorstel geschreven. Zoals altijd mochten de kinderen daarop reageren. Na wat argumenten en tegenvoorstellen, was het plan klaar. 'Om 13.15 uur gaan we de groepjes wisselen.'
Tevreden gingen we aan de slag met ons rekenen. Uit ervaring weet ik dat zulke dingen 's ochtends niet zo handig zijn, want er gebeurt iets in de groep bij het wisselen dat zorgt voor het vrijkomen van heel veel energie. Met twee toetsen op het programma, leek het mij verstandig dat niet in de ochtend te doen.
Om 13.15 stonden de kinderen in de startblokken. Eerdere keren had ik alleen de noodzakelijke tafels laten verplaatsen, maar er moest nu zoveel worden verhuisd, dat iedereen de eigen tafel mee kon nemen. Na nog een korte toespraak en een tijdafspraak, begon het gesjouw. Na 1 minuut kletterde een glazen potje op de grond. Met grote zorg werden de glasscherven opgeraapt. Na vijf minuten had iedereen een nieuwe plek. Echter, enkele hoofden van kinderen zaten nu voor het beeld van de wat kleinere kinderen. Nog wat verplaatsen en verschuiven had dit tot gevolg. En toen, ja toen was het zover. De energie en chemie vlogen in het rond. Lachen, grapjes, giebelen, roepen. Het moest er allemaal uit. Inmiddels ervaringsdeskundig hiermee, zette ik de kinderen aan het werk met een hernieuwde kennismaking, het bedenken van een groepsnaam en een yell. Toen kon de ontlading plaatsvinden. Heerlijk om te zien. Wat een enthousiasme! De eerste stappen voor een prettige samenwerking zijn in ieder geval gezet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten