Welkom op dit onderwijsblog. Leuk dat je komt kijken. Dit blog is bedoeld voor verhalen die getuigen van werkplezier (in het onderwijs), maar die ook de wrange realiteit tonen van het huidige prestatiegerichte onderwijs in dit neoliberale tijdperk.

Ingrid

donderdag 10 maart 2011

accepatie, vriendschap en plezier

Ja, dat hebben we hier.

Leuk toch, zo'n missieverklaring. Vandaag de gymles hiermee begonnen. "Ik ben benieuwd hoe ik dit bij de gymles bij jullie terugzie!' En of ik het heb gezien. De gymles zet mijn groep altijd klaar. In groepjes krijgen de kinderen een taak. Bij toeval had ik een zevental heren een vrij pittige klus gegeven. Wat een geweldige samenwerking! Het overleg vooraf had wellicht nog wat beter gekund (maar wat zeur ik), maar bij de uitvoering heb ik alleen maar mooie dingen gezien. Ook de andere groepjes werkten voortreffelijk samen, maar deze heren genoten er zichtbaar zelf van. 'O juf, mogen wij dan ook samen een groepje zijn, want we hebben zo goed samengewerkt?' Mijn hart smolt. Ik gaf nog aan dat een groepje van zeven wel erg groot was, maar met volle overtuiging gaven ze aan dat dat geen probleem was. En dat was het ook niet. Een heerlijke gymles. 'Gaan we dit nog eens doen juf?' Daar kan juf geen nee op zeggen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten