Vies woord? Of realiteit? Wat is er mis met opbrengstgericht werken? Een half jaar geleden had ik dat nog zo uit mijn mouw geschud. Nu weet ik het niet meer. Als zeer zwakke school zullen we ons wel op de opbrengsten moeten richten. Daarop worden we, helaas, afgerekend. Of ik daar blij mee ben, is een tweede. En of de werkelijke prestaties van de kinderen daardoor verbeteren, blijf ik toch echt betwijfelen. Natuurlijk kunnen dingen beter. Instructies kunnen beter. Klassenmanagement kan effectiever. De werkvormen kunnen interactiever waardoor de betrokkenheid van kinderen hoger wordt en het leerrendement verbetert. Dat zal ongetwijfeld voor betere prestaties zorgen. En in een aantal gevallen ook voor meer kennis en kundigheid van de leerlingen. Ik zou echter wel eens in onderzoek bewezen willen zien dat hoge cito's gelijk staan aan een hoger niveau. Of beter gezegd: Dat lagere cito's betekenen dat kinderen op een lager niveau uitstromen. De adviezen en uitstroomgegevens van onze school, betreffende het niveau voor VO, komen voor het grootste deel overeen met het diploma dat deze leerlingen behalen. En die adviezen zijn tot op heden zonder kennis van de Cito eindtoets gegeven.
En toch en toch. Opbrengsten zijn natuurlijk belangrijk. En nogmaals, er is zeker genoeg te verbeteren. Maar... Ik blijf bij dat maar hangen. Dit ook omdat ik het gevoel krijg in een situatie te worden gedwongen die niet bij mij past. Over dat gevoel ga ik nog eens rustig verder denken. Dat zal vast iets opbrengen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten