Vrijdag om 13.10 waren ze dan eindelijk klaar: de rapporten. Elke keer weer een hele bak werk. Dit jaar lag de druk nog wat hoger dan anders. Twee oorzaken. De ene was dat de jaarplanning niet zo handig was. De rapporten moesten klaar zijn in de week dat de Citotoetsen nog afgenomen konden worden. Dat was dus haast maken met nakijken. En verbonden aan de Cito's de handelingsplannen, evaluaties en leerlinbesprekingen. En dat allemaal in dezelfde week. De andere oorzaak was mijn opleiding. Daarvoor moest in deze periode ook bijzonder veel gedaan worden. Maar het is gelukt. Alles. Rapporten klaar. Cito's klaar. Handelingsplannen klaar. Groepsplannen klaar. En twee modules afgerond. Het gevoel van opluchting was er vrijdag nog niet bepaald. Twee weken lang keihard werken, vele avonden en ook de weekenden, resulteerden pas vanavond in verlichting. Toen was het orthopedagogisch groepsplan met onderbouwing en al klaar. Een hele berg werk. Maar wel bijzonder inspirerend. Mijn zicht op het zijn en functioneren van de klas is vele malen verbeterd. En acties om kinderen beter te ondersteunen zijn er inmiddels ook genoeg bedacht. Mijn hoofd kan eindelijk tot rust komen.
Deze avond werkelijk niets gedaan voor werk of opleiding. Ongekend. Echt even genieten. Morgen gaan we er weer tegen aan. Morgen pas. Of morgen al? Ach, wat maakt het uit. De kinderen blijven geweldig. Die vervelen nooit en zijn nooit hetzelfde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten