Welkom op dit onderwijsblog. Leuk dat je komt kijken. Dit blog is bedoeld voor verhalen die getuigen van werkplezier (in het onderwijs), maar die ook de wrange realiteit tonen van het huidige prestatiegerichte onderwijs in dit neoliberale tijdperk.

Ingrid

maandag 3 januari 2011

Chinese muur

Vandaag dan toch echt weer de eerste schooldag. Na de vakantie en van dit jaar. Ik had me er zeker niet op verheugd. Deze keer was de vakantie echt te kort. Toch was het uit bed komen om half zeven geen moeite. Om half acht stapte ik fris en fruitig de school binnen, niet eens als eerste. En ja, toen was het weer als van ouds. Alsof er geen twee weken vakantie tussen hadden gezeten.
Veel verhalen van kinderen. Veel gesprekjes en momenten van contact zoeken. Veel afstemmen op de kinderen van mijn kant. Het was als een warm bad. Kinderen zijn toch werkelijk fantastisch! Zo vol vertrouwen, veiligheid zoekend, contact zoekend, eerlijk en gericht op fijne momenten. Ondanks de onrust en de zichtbare moeheid van veel kinderen, was het een dag met veel complimenten en serieus en aandachtig werken. Wat ik me ovreigens wel afvraag is hoe het kan dat kinderen op maandagochtend na de vakantie op hun stoel hangen en de tafel als ondersteuning nodig hebben. Net vakantie gehad toch? Of zie ik dat verkeerd?
Maar goed...
Om de onrust tegen te gaan tussendoor een aantal beweegspelletjes gedaan. En lekker gezongen. Het lesrooster even het lesrooster gelaten. Dat alles hielp zeker! In vergelijking met andere maandagen, waren de kinderen 's middags nog redelijk rustig. Het laatste 'uur' hebben we altijd gym op maandag. Een goed moment om uit te razen. Zo ook deze keer. Vandaag zorgde het spel Chinese muur voor een zeer levendig tafereel. Rennen, vliegen, duwen, lachen, gillen en glijden. De energie vloog door de ruimte heen. De kinderen genoten. En dan geniet juf ook.

De kop is er weer af. Morgen weer een nieuwe, frisse dag die we met plezier tegemoet zien.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten