talenten

Vrijdag opnieuw de kracht ontdekt van het kinderen aanspreken op hun talenten. Al een tijdje geleden werd aan mij gevraagd: 'Juf gaan we weer een school-factor doen? Net als X-factor?' Deze vraag verraste mij positief. Blijkbaar was dat element vorig schooljaar goed bij de kinderen ontvangen. Om tegemoet te komen aan hun vraag, overlegde ik met de directeur. Deze gaf mij de vrijheid om iets dergelijks met de kinderen te gaan regelen. Dit bracht, al weer een paar weken geleden, een enorm gejuich tot stand. In de tussentijd hebben de kinderen posters gemaakt om de andere leerkrachten en kinderen ervan te overtuigen. Dat is gelukt. En vrijdag was dan het moment waarop de intekenlijsten gemaakt konden worden en de reclameposters voor in de school. Bij de aankondiging daarvan ging direct een enorme flow door de groep. Er werden groepjes gemaakt, waarbij ik verrassend leuke initiatieven ontdekte. Kinderen die normaal gesproken moeite hebben om zelf actief een groepje te zoeken, deden dit nu wel. Er werd overlegd en samengewerkt. Onze missieverklaring in de praktijk, om het maar zo te zeggen. (Acceptatie, vriendschap en plezier, ja dat hebben wij hier.) Als rekenen af was, mochten de kinderen aan die opdracht gaan werken. Indrukwekkend om te zien hoe hard, serieus en gezellig er werd gewerkt. In de pauze kwamen twee jongens naar me toe: 'Juf, hebben wij een goede versterker op school voor onze gitaar?' Ik legde uit wat we hadden, waarop zij vroegen of ze dan 's middags hun gitaar mee konden nemen om te proberen. Dat vond ik natuurlijk prima. En ja hoor, ze hadden die bij zich. Terwijl de rest zich even buiten vermaakte (verdiende vrijetijdspunten) probeerden zij de versterker uit. Ik heb hier van genoten. Van dit enthousiasme, deze motivatie en de energie die dit alles gaf. Dit deed mij er opnieuw bij stilstaan dat deze manier van leren zo krachtig is. Daar nog meer gebruik van maken zou geweldig zijn.